Voor een organisatie die een ontwikkelprogramma wilde ontwerpen voor leidinggevenden heb ik een opzet bedacht die sterk uitgaat van de persoonlijke leermotieven van de deelnemers. De term leermotieven heb ik gemunt voor het samenstel van leerbehoeften en leervoorkeuren van een individu, waarin tot uiting komt waartoe iemand werkelijk gemotiveerd is zich te ontwikkelen, op een manier die iemand echt aanspreekt.
Met enige regelmaat zie ik in organisaties de vraag opduiken wat te doen met de ontwikkeling van medewerkers in een coördinerende rol. Deze coördinatoren hebben geen personele verantwoordelijkheid, maar dragen wel de zorg voor de inhoudelijke begeleiding en coaching van collega’s. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft me gevraagd de leervraag van deze groep te onderzoeken en suggesties te doen voor bouwstenen van een leertraject.
Er speelt nogal wat voor leidinggevenden: bij veel organisaties is hun eigen rol aan verandering onderhevig én ze spelen een essentiële rol bij veranderingen die plaatsvinden binnen de organisatie. Bij het Openbaar Ministerie ben ik de afgelopen twee jaar bezig geweest om leidinggevenden toe te rusten voor beide rollen.
Het einde van de manager. Dat was het onderwerp van het tv-programma Tegenlicht afgelopen zondag en van de bijbehorende meet-up, woensdag in Pakhuis De Zwijger. Er kwamen veel inspirerende voorbeelden langs van nieuw organiseren. Voorbeelden die meteen een paar mogelijke bedenkingen wegnemen.
Gisteren in de trein hoorde ik een gesprek tussen twee dames op leeftijd die de reis te baat namen om elkaar te leren kennen. Een van hen had haar werkende leven besteed als koffiejuffrouw. Een gesoigneerde vrouw, die vertelde dat ze haar werk altijd als haar eigen 'winkel' had beschouwd.
