Vorig jaar heb ik voor Rijkswaterstaat een strategisch advies opgesteld over de leer- en ontwikkelopgave van de organisatie voor de inwerkingtreding van de Omgevingswet. Vervolgens ging ik met een klein team aan de slag met de realisatie van deze opgave: de ontwikkeling van een leeraanbod. En inmiddels beginnen de RWS’ers gebruik te maken van wat er staat. Ik laat je graag zien hoe we inhoud en vorm van het aanbod hebben afgestemd op de behoefte en voorkeuren van de verschillende doelgroepen.
Elke dag doen mensen overal in de organisatie ervaringen op die relevant zijn voor anderen. Maar hoe zorg je nu dat deze praktijkervaringen bij die anderen terechtkomen en dat ze er daadwerkelijk iets mee gaan doen? Dat was een actuele vraag voor Rijkswaterstaat, waar in voorbereiding op de nieuwe Omgevingswet allerlei pilots plaatsvonden om te experimenteren met de andere manier van werken die de wet vraagt. Pilots die lessen opleverden waarvan vele collega’s kunnen leren.
Hoe ziet leren en ontwikkelen eruit in een anderhalvemeterorganisatie? Ik vermoed dat dit een vraag is die inmiddels bij je zal resoneren. Als we nog lange tijd (maanden? jaren?) moeten thuiswerken en afstand houden, komt het erop aan dat we verder denken dan een batterij e-learning om onszelf en onze organisaties te verbeteren, vernieuwen en veranderen.
Voor een organisatie die een ontwikkelprogramma wilde ontwerpen voor leidinggevenden heb ik een opzet bedacht die sterk uitgaat van de persoonlijke leermotieven van de deelnemers. De term leermotieven heb ik gemunt voor het samenstel van leerbehoeften en leervoorkeuren van een individu, waarin tot uiting komt waartoe iemand werkelijk gemotiveerd is zich te ontwikkelen, op een manier die iemand echt aanspreekt.
Als er nieuwe medewerkers bij je organisatie komen, wil je graag dat ze snel aan de slag kunnen en zich thuis gaan voelen. Een goede onboarding helpt de nieuwelingen op weg. In deze blog vertel ik je over het onboarding programma dat ik heb helpen opzetten bij Halt. Een programma dat de bedoeling van de organisatie ademt, in inhoud en vorm.
Best lastig: medewerkers moeten regisseur zijn van hun eigen loopbaan, leidinggevenden moeten het goede gesprek voeren – wie doet nu eigenlijk wat?
Met enige regelmaat zie ik in organisaties de vraag opduiken wat te doen met de ontwikkeling van medewerkers in een coördinerende rol. Deze coördinatoren hebben geen personele verantwoordelijkheid, maar dragen wel de zorg voor de inhoudelijke begeleiding en coaching van collega’s. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft me gevraagd de leervraag van deze groep te onderzoeken en suggesties te doen voor bouwstenen van een leertraject.
Soms gaat het om geluidstechnici, soms om artsen en soms om verzekeringsagenten. Maar afgelopen jaar ging het om diplomaten en is er weer een hele andere wereld voor me opengegaan. Nu kan ik bluffen over mijn kennis van China en het Midden-Oosten en over mijn religieuze geletterdheid - want dat zijn de onderwerpen waarmee ik aan de slag mocht bij de Academie voor Internationale Betrekkingen van het Ministerie van Buitenlandse Zaken.
Ik ben nooit zo'n aanhanger geweest van de aanspreekcultuur. Vanuit een ontwikkelperspectief heb ik er altijd de nadruk op gelegd dat mensen vooral groeien als ze terugkoppeling krijgen op hun sterke punten en dat ze het meeste leren als ze zelf feedback vragen op hun handelen. Dat vind ik nog steeds. Maar een gesprek met een teamcoach opende mijn ogen voor een ander perspectief.
In veel organisaties heeft zich al doende een bepaalde praktijk op het gebied van leren en ontwikkelen gevormd. Dan is het af en toe nodig even pas op de plaats te maken en te onderzoeken: doen we nog de goede dingen en doen we ze op de goede manier?
Recente blogitems
Vorig jaar heb ik voor Rijkswaterstaat een strategisch advies opgesteld over de leer- en ontwikkelopgave van de organisatie voor de inwerkingtreding van de Omgevingswet. Vervolgens ging ik met een klein team aan de slag met de realisatie van deze opgave: de ontwikkeling van een leeraanbod. En inmiddels beginnen de RWS’ers gebruik te maken van wat er staat. Ik laat je graag zien hoe we inhoud en vorm van het aanbod hebben afgestemd op de behoefte en voorkeuren van de verschillende doelgroepen.
Elke dag doen mensen overal in de organisatie ervaringen op die relevant zijn voor anderen. Maar hoe zorg je nu dat deze praktijkervaringen bij die anderen terechtkomen en dat ze er daadwerkelijk iets mee gaan doen? Dat was een actuele vraag voor Rijkswaterstaat, waar in voorbereiding op de nieuwe Omgevingswet allerlei pilots plaatsvonden om te experimenteren met de andere manier van werken die de wet vraagt. Pilots die lessen opleverden waarvan vele collega’s kunnen leren.
Hoe ziet leren en ontwikkelen eruit in een anderhalvemeterorganisatie? Ik vermoed dat dit een vraag is die inmiddels bij je zal resoneren. Als we nog lange tijd (maanden? jaren?) moeten thuiswerken en afstand houden, komt het erop aan dat we verder denken dan een batterij e-learning om onszelf en onze organisaties te verbeteren, vernieuwen en veranderen.
